Zwart-Wit – Heren 1: 5-2

Afgelopen zondag stond de wedstrijd tegen koploper Zwart-wit uit Breda op het programma. De thuiswedstrijd werd in de laatste minuut met 3-4 verloren, en gezien het goede spel van de afgelopen week zagen wij ons zelf niet volkomen kansloos.

Waarom Zwart-wit eerste staat, werd echter redelijk snel duidelijk. Zwart-Wit zetten volle druk op onze defensie en forceerde zo vrij snel de eerste strafcorner. Deze kon eerst nog door Bas Govaert op de lijn met de borst tegen gehouden worden. Helaas mag dit niet, en was de scheidsrechter geforceerd een strafbal aan Zwart-wit te geven. Jammer genoeg kon onze strafbal-killer Arnold de bal deze keer net niet tegen houden en stonden wij al vrij vroeg op achterstand.

De druk van Zwart-wit nam na deze goal echter alleen maar toe, waardoor ze onmiddellijk weer een nieuwe strafcorner kregen die er deze keer ineens feilloos in ging.

Hierna wisten wij ons eigen spel weer op te pakken en forceerden aanval na aanval. Helaas weigerde de scheidsrechter, ongetwijfeld geïntimideerd door het massaal toegestroomde Bredase publiek, de aanvoerder van Zwart-Wit geel te geven toen hij tot twee keer toe de bal onreglementair uit de lucht ‘plukte’ na een hoge bal. Ook hadden wij de pech dat de scheidsrechter een zuivere strafcorner, die de ‘baltovenaar’ Robert Vlek geforceerd had niet wou toekennen. En zoals een gouden regel in de sport luidt: scoor je je eigen kansen niet dan valt het doelpunt aan de andere kant. En dit gebeurde inderdaad. Een aanvaller wist uit de rug van een van onze verdedigers weg te lopen en met een tip-inn de bal in het net te krijgen.

Met een 3-0 achterstand kun je vreemd genoeg wat vrijer hockeyen. Dit kwam ons spel absoluut ten goede. Het goede spel van voor de 3-0 werd nog beter en vlak voor de rust wist onze veelvuldig scorende middenvelder Bob Touwslager de 3-1 binnen te tikken.

Ook na de rust lieten wij het betere van het spel zien, en kon Zwart-Wit eigenlijk alleen nog maar verdedigen. Helaas was het geluk niet aan onze zijde en ketsen twee strafcorners af op de paal. Ook werd er nog een strafcorner van de lijn gehaald door de lijnstop van Zwart-Wit. Maar dit deed hij met zijn voeten, waardoor ook wij een strafbal kregen.
Hier hadden we de afgelopen week voor de trainingen veel op geoefend, dus Rob Hermsen wist deze bal prachtig in de kruising te mikken. 3-2

Helaas zorgde onze onverminderde aanvalslust ook voor kansen voor Zwart-Wit. En vanuit een counter wisten zij wederom de bal binnen te tikken waardoor het 4-2 werd. Met nog 5 minuten op de klok besloten wij ‘alles of niets’ te spelen. Met volle kracht naar voren werden nog vele kansen geforceerd, maar de bal wou er simpelweg niet in. En zoals eerder, als je de goal zelf niet maakt, valt hij aan de andere kant. Vlak voor tijd wist een spits van Zwart-wit nog prachtig met de backhand te scoren. Dit bracht de eindstand op 5-2.

Al met al was het van beide kanten een zeer sterke wedstrijd. Het publiek van Zwart-wit kon maar niet geloven dat wij op de 11de plek staan. Er waren namelijk maar weinig teams die het Zwart-Wit zo moeilijk hadden kunnen maken. En dan niet met anti-hockey zoals sommige ploegen in onze poule dat kunnen, maar bij vlagen met fantastisch spel.

Volgende week komt nr. 6 Venlo bij ons op bezoek. Dit team heeft afgelopen zondag verassend verloren van de laatste plaats EMHC. Ook hier zullen dus absoluut kansen liggen voor ons en ook dit beloofd een mooie en spannende wedstrijd te gaan worden.

Michiel Rietveld