Zondag was het eindelijk zo ver. Na meer dan een maand voorbereiden is het heerlijk om eindelijk aan het nieuwe seizoen te kunnen beginnen. En zoals eerder bericht meteen een lastige pot tegen promovendus Maastricht.
Om 12.45 verzameld om de dames naar een overwinning te schreeuwen zagen we ze kans na kans missen zonder dat het aan de andere kant echt gevaarlijk werd. Uiteindelijk toch 2-0 gewonnen en de eerste stappen terug omhoog zijn al gezet.
Voor ons moest de pot nog beginnen. Op volle oorlogssterkte met alle nieuwe spelers begon om 14.45 de wedstrijd. Niet nadat het veld 'bijna' op elke plek nat was gespoten. Dat er een paar sproeiers niet helemaal meedoen bleek wel, en ook dat het er steeds meer worden (3 inmiddels). De eerste helft was duidelijk voor ons. Weert had geen enkele kans en het leek meer op een spervuur in de richting van de Weertse keeper. Toch werd er maar 1 keer gescoord door een snoeiharde push van Rob Hermsen.
Het belangrijkste wat Paul ons meegaf in de rust was scoren, om te zorgen dat Weert er geen wedstrijd meer van kon maken. Dit lukte prima en al snel stond een 3-0 voorsprong op het denkbeeldige scorebord. Overigens weer tweemaal door Rob, een strafcorner en een onmogelijke bal die hij op de training dinsdag nog een keer mag gaan proberen. Weert had echter de tweede helft wat meer druk naar voren en kreeg een heel aantal strafcorners. En daar waren ze erg gevaarlijk mee. Zo gevaarlijk dat er twee keer uit werd gescoord met nog een minuut of 4 op de klok. 30 seconden voor het einde kregen ze er nog een die goed werd verdedigd. Echter de scheids gaf een nieuwe strafcorner. Prachtig van de lijn gehaald door Michiel Rietveld. Overwinning was binnen. Niemand protesteerde, Weert gaf netjes iedereen een hand. En toen gebeurde het. De scheidsrechter aan de andere kant van het veld had gezien dat de bal met de voet van de lijn was gehaald. Niemand anders had dit gezien, maar deze havik was 100% zeker. Dat betekent dus een strafbal. Toen ging het even los. Iedereen belaagde de scheids over deze beslissing, maar ze gaven niet toe. Met 3-2 kregen we dus een strafbal tegen. Maar onze keeper Arnold van Eekhout had deze bal!!! Toch nog gerechtigheid en een dik verdiende overwinning!
Op het feestje van MSHC werd er nog eens om gelachen maar het had er dus heel anders uit kunnen zien.
Supporters (in grote getale!!!) bedankt. Ik hoop dat we het spannend genoeg hebben gemaakt zodat jullie nog eens komen want eigenlijk was het natuurlijk allemaal gepland...
Bas Govaert
No comments:
Post a Comment